این مطالعه اثرات زایلاناز و زایلوالیگوساکاریدهای مکمل (XOS) در رژیم غذایی مبتنی بر ذرت- کنجاله سویا (SBM) را بر عملکرد رشد و سلامت روده جوجههای گوشتی، ارزیابی میکند. در مجموع ۲۸۸ جوجه یکروزه (کاب ۵۰۰) به طور مساوی در ۹ تیمار جیرهای در آرایش فاکتوریل ۳×۳ ، در ۳۶ طبقه pen (8 پرنده درpen) نگهداری شدند.
تیمارها، ترکیبی از ۳ سطح زایلاناز (۰، ۰/۰۰۵٪، ۰/۰۱٪ Econase XT) و ۳ سطح پری بیوتیک (۰، ۰/۰۰۵٪، ۰/۰۱٪ XOS) اضافه شده به جیرههایی بر پایه ماش فرموله شده در سه مرحله استارتر (روز۰-۱۴)، رشد (روز۱۵-۲۸) و پایانی (روز۲۹-۴۲) بودند.
مصرف خوراک و وزن بدن به صورت هفتگی ثبت شد. در روز۴۲، مقاطع روده برای تجزیه و تحلیل هیستومورفومتری و بیان ژن، و محتوای سکوم برای تعیین اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه (SCFA) و میکروبیوتا جمع آوری شد.
زایلاناز به طور خطی میانگین وزن روزانه در هر دو دورۀ پایانی و کل دوره و وزن نهایی بدن را در جوجههای گوشتی افزایش داد (۰/۰۱>p).
زایلوالیگوساکاریدهای مکمل (XOS) افزایش معنیداری در میانگین وزن روزانه و همچنین وزن نهایی بدن نداشته است (۰/۰۵<p).
مکمل زایلاناز و زایلوالیگوساکارید بر میانگین مصرف خوراک روزانه و ضریب تبدیل خوراک تأثیری نداشتند (۰/۰۵<p). زایلاناز و زایلوالیگوساکارید، نسبت ارتفاع پرزهای روده و عمق کریپت را تغییر ندادند (۰/۰۵<p). با این وجود زایلاناز باعث تغییر نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت گردید.
گنجاندن ۰/۰۱% زایلوالیگوساکارید بدون زایلاناز، سطح ژنهای اینترلوکین۱۰ (یک نشانگر سایتوکین ضد التهابی) و اینترلوکین۴ (یک سایتوکین تمایز سلول T) را در مقایسه با کنترل افزایش داد (۰/۰۵ > P).
تولید استات توسط زایلاناز (۰/۰۱>p) و زایلوالیگوساکارید (۰/۰۵ > P) بدون اثر افزایشی افزایش یافت. زایلاناز موجب افزایش کل اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه گردید (۰/۰۱>p)، در صورتی که در زایلوالیگوساکارید میل به افزایش گزارش گردیده است.
تنوع آلفا و بتا میکروبیوتا در بین تیمارها تفاوتی نداشت (۰/۰۵ P >). با این حال، میانگین نسبت خانواده رومینوکوکوس توسط مکمل زایلاناز ۰/۰۱% افزایش یافت (۰/۰۱>p).
نتیجهگیری:
میتوان نتیجه گرفت که زایلوالیگوساکارید میتواند تخمیر سکوم را افزایش دهد، در حالی که زایلاناز میتواند افزایش وزن بدن را همراه با متابولیتهای تخمیر در سکوم جوجههای گوشتی تغذیه شده با جیره مبتنی بر ذرت- کنجاله سویا افزایش دهد. اما اثرات ممکن است همیشه به بهبود ظرفیت جذب مخاطی و راندمان تغذیه بهتر تبدیل نشود.
برای مطالعه کامل کلیک کنید.