افزودنی های خوراک طیور
نیازهای مواد معدنی در مرغ‌های مادر گوشتی و مرغ‌های تخمگذار
خرداد
نیازهای مواد معدنی مرغ‌های مادر گوشتی مشابه مرغ‌های تخمگذار است. اما لازم است با توجه به مصرف خوراک بالاتر مرغ‌های مادر و برخی از جنبه‌های مدیریتی خاص تعدیل‌هایی در میزان معدنی صورت بگیرد.
کلسیم:
فراهم کردن کلسیم در ساعات صبح، عملی کاملا اشتباه است. به این دلیل، بحث شدیدی برای محدود کردن کلسیم جیره به ۲۵ تا ۲۸ گرم در کیلوگرم و فراهم کردن مقدار بیشتری به صورت ذرات سنگ آهک یا پوسته صدف برای پرنده‌ها هنگام بعدازظهر (۱ تا ۲ گرم به ازای هر پرنده در روز) در جریان است، اما دست یافتن به این الگو در مزرعه آسان نیست.
مصرف روزانه ۴/۵ تا ۵ گرم کلسیم مورد نیاز است. به طور کلی، بهبود کیفیت پوسته اثر سودمندی بر تولید تخم مرغ‌های قابل تفریخ خواهد داشت، آلودگی باکتریایی را کاهش می‌دهد و باعث بهبود جوجه‌آوری می‌شود. ممکن است تخم‌مرغ‌های دارای پوسته بیش از حد ضخیم به خوبی تفریخ نشوند. اکمی وکن در سال ۲۰۱۰ نشان دادند که مصرف سنگ آهک به عنوان یه ذره درشت منجر به افزایش عددی ابقای کلسیم و کاهش ترشح فسفر شد. بهبود درصد خاکستر استخوان درشت نی نیز معنی‌دار بود.
فسفر:
اکمی وکن در سال ۲۰۱۰ بیان داشتند که نیازهای فسفر مرغ‌های مادر گوشتی و عملکرد نتایج آنها به خوبی بررسی نشده است. در این حال، در صنعت به طور معمول ۶۰۰ میلی‌گرم فسفر غیرفیتاتی به صورت روزانه مصرف می‌شود. شرکت‌های بزرگ اصلاح‌نژاد ۳/۵ گرم در کیلوگرم فسفر قابل دسترس در جیره را پیشنهاد می‌کنند. شواهدی وجود دارد که در اوایل تخم‌گذاری حداقل ۴ تا ۴/۵ گرم در کیلوگرم فسفر قابل دسترس به منظور غلبه بر عارضه مرگ ناگهانی مورد نیاز است. اما مشخص شده است که استفاده از مقادیر بالای فسفر کیفیت پوسته را در مرغ‌های مسنتر کاهش می‌دهد.
نیاز فسفر در مرغ‌های مادر گوشتی
پلامستد و همکاران ۲۰۰۷ نیاز مرغ‌های مادر گوشتی برای فسفر را مطالعه کردند. آنها مشاهده نمودند که حذف کل دی کلسیم فسفات از جیره و جایگزین کردن آن با ۵۰۰ واحد در کیلوگرم فیتاز اثر منفی روی مرگ و میر، تولید تخم مرغ، باروری یا جوجه در آوری نداشت.
این نتایج به این واقعیت نسبت داده شد که ممکن است خوردن مدفوع سهم قابل توجهی در تامین کل فسفر پرنده داشته باشد. اما وقتی آزمایش در تابستان انجام شد، تغذیه سطوح حاشیه‌ای فسفر باعث افزایش تلفات گردید و این نشان می‌دهد که نیاز فسفر مرغ‌های مادر گوشتی در هنگام تنش گرمایی افزایش می‌یابد.
با وجود دماهای بسیار بالا، مصرف ۳۶۱ میلی‌گرم فسفر قابل دسترس به ازای هر پرنده در روز ( حدود ۶۰۰ میلی گرم فسفر کل) در اوج مصرف خوراک روزانه برای جلوگیری از تلفات احتمالی کافی بود. چنین نتایجی می‌تواند بیان‌گر آن باشد که سطوح کنونیِ استفاده از فسفر در جیره مرغ‌های مادر گوشتی خیلی بالا است. به عنوان مثال، توصیه آویاژن ۵۵۰ میلی گرم فسفر قابل دسترس به ازای هر پرنده در روز است.
این یافته‌ها مجددا توسط اکمی و کن در سال ۲۰۱۰ تایید شد. آنها نشان دادند که تغذیه یک جیره حاوی ۲ گرم در کیلوگرم فسفر غیر فیتاتی فقط موجب کاهش خاکستر درشت نی شد. به علاوه آنها گزارش کردند که سطح فسفر غیر فیتاتی در جیره مادرها اثری بر عملکرد بعدی جوجه‌های گوشتی ندارد.
سدیم و کلر:
سطح سدیم توصیه شده توسط NRC (1994)
۱/۱گرم به ازای هر پرنده در روز است. فیشر (۱۹۹۸) باور دارد که این سطح خیلی کم است و حداقل ۱/۶ تا ۰/۲ گرم در کیلوگرم سدیم را توصیه می‌کند. او همچنین اعتقاد دارد که سطح کلر نباید از ۲/۱ گرم در کیلوگرم فراتر برود.
پتاسیم:
عارضه مرگ ناگهانی (فلیپ اورز) با آغاز تلفات در شروع و اوایل تخم‌گذاری در گله‌های مادر توصیف می‌شود. دلیل اولیه آن کمبود پتاسیم است که از طریق ایجاد عدم تعادل الکترولیتی و اسمزی فعالیت طبیعی ماهیچه قلب را مختل می‌کند. در حالت تغذیه در حد اشتها، پتاسیم به ندرت محدود می‌شود و اغلب این عارضه اتفاق نمی‌افتد. اطمینان حاصل کنید که حداقل ۶/۵ گرم در کیلوگرم پتاسیم در همه جیره‌های مرغ‌های مادر گوشتی وجود داشته باشد.
برای مطالعه کامل کلیک کنید
