بلاگ
نقش آنزیم در خوراک طیور و محیط زیست
فروردین
آنزیمها و مواد شیمیایی یا کاتالیزورهایی هستند که توسط سلولها آزاد می‌شوند. این آنزیمها واکنشهای شیمیایی خاص را تسریع می‌‌بخشند. این تعریف برای آنزیمهای ترشح شده در دستگاه گوارش برای کمک به هضم غذا اختصاص داده شده است.امروزه این آنزیمها می‌توانند به طورموثری تولید و به خوراک دام و طیور اضافه شوند.
نقش آنزیم پروتئاز در خوراک
پروتئاز یک آنزیم هضم‌کننده پروتئین می‌باشد که موجب تجزیه ذخیره‌ی پروتئینهای اتصالی به نشاسته در عناصر خوراک می‌گردد. ترکیبی از آنزیمهای آمیلاز، زایلاناز و پروتئاز با هضم قسمتهای قابل هضم مواد غذایی، انرژی موجود برای رشد و تولید تخم مرغ را افزایش می‌دهد.
افزودن ترکیبی این سه آنزیم به رژیم غذایی پرندگان، به طور معمول انرژی قابل دسترس پرندگان را ۳ تا ۵ درصد افزایش می‌دهد.
گنجاندن آنزیمهای آمیلاز، زایلاناز وپروتئاز در رژیم غذایی طیور موجب تجزیه قسمتهای قابل هضم مواد غذایی می‌گردد که با در دسترس قرار دادن مواد مغذی از طریق خوراک، هزینه‌های خوراک مصرفی کاهش می‌یابد. از آنزیمها به طور وسیعی جهت بهبود استفاده از مواد مغذی در خوراک استفاده می‌شود و به طور کلی ثابت شده است که فیتازها با استفاده‌ی بهینه از فسفر فیتات، مهمترین ابزار جهت کاهش آلودگی ایجاد شده از طریق فسفر و مشکلات زیست محیطی ناشی از امری مانند اوتروفیکاسیون هستند.
اخیراً استفاده از پروتئازها به عنوان آنزیم های خوراک مورد توجه قرار گرفته است. پروتئازها با هدف افزایش هیدرولیز پروتئین در رژیم غذایی و درنتیجه امکان استفاده بهتر ازت، به خوراک اضافه می‌گردند. اثرات زیست محیطی کاهش پروتئین در رژیم غذایی و کاهش نیتروژن دفعی در ارزیابی چرخه زندگی (LCA) بررسی شد، که تمامی مراحل در تولید مرغ گوشتی از تولید مواد تشکیل دهنده خوراک تا تشکیل کود در نظر گرفته شد، وقتی‌که حیوانات از نیتروژن بهتر بهره می‌برند، امکان کاهش میزان پروتئین در رژیم غذایی و همچنین کاهش نیتروژن در کود وجود دارد. طیف گسترده‌ای از اثرات زیست محیطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، از جمله انتشار آلاینده‌ها و ترکیبات نیتروژن به هوا و محیط زیست آبی که منافع قابل توجهی برای تمام اثرات مشاهده گردید که از مهمترین آنها، مزایای مربوط به کاهش انتشار آمونیاک بوده است که منجر به کاهش خطرات تهدید کننده‌ی سلامتی و تاثیرات محیطی مانند اسیدی شدن و اتروفیکاسیون می‌گردد.
در خصوص استفاده از پروتئازها، بیشترین اثر زمانی ایجاد می‌گردد که از آنها به عنوان ابزاری در رژیم غذایی کم پروتئین استفاده گردید. با این حال استفاده از آنها در رژیم غذایی با سطح پروتئین طبیعی، مزایای قابل توجهی را موجب می‌گردد. بررسیها نشان می‌دهد که استفاده از پروتئازها میتواند به طور قابل توجهی به تلاشهای فعلی برای کاهش انتشار نیتروژن از تولیدات دام کمک کند.
منابع:
