تاثیر استفاده فیتات و فیتاز در جوجه‌های گوشتی

فیتات و فیتاز در جوجه‌ها-تک نام پندار آریا

اجزای خوراک سبزیجات مورد استفاده در تهیه خوراک طیور حاوی تقریبا دو سوم فسفر به شکل فیتات می باشد. فیتات­‌ها نه تنها غیرقابل هضم و غیرقابل دسترس می‌باشند، بلکه مشخص شده است که با مصرف سایر مواد مغذی تداخل دارند. جدا از اثرات ضد تغذیه‌­ای، فیتات­‌ها با سایر مواد معدنی باند شده و باعث می‌شوند که برای پرندگان، غیرقابل دسترس باشند.

یکی از بهترین راه‌های غلبه بر اثرات سوء فیتات‌، استفاده از آنزیم‌­های تجزیه کننده فیتات می­‌باشد (فیتاز). از این رو، مطالعه­‌ی حاضر برای بررسی اثرات ضدتغذیه‌­ای و این که چگونه می‌­توان با استفاده از فیتاز اثرات سوء فیتات را بهبود بخشید انجام گرفته است.

آنزیم­‌های اگزوژنوس به عنوان افزودنی­ به خوراک دام، در صنعت خوراک دام مورد استقبال می­‌باشند. مواد اصلی خوراک دام منشا گیاهی دارد، این مواد تشکیل دهنده دارای سطح متغیری از فیتات می‌­باشد که به دلیل عدم وجود برخی از آنزیم‌­های مورد نیاز در حیوانات تک معده‌­ای قادر به تجزیه نیستند.

فیتات

فیتات (اسید فیتیک)، میواینوزیتول هگزاکیس دی هیدروژن فسفات، یک جزء معمول همه‌­ی دانه‌­ها می‌­باشد. حدود ۷۰ الی ۸۰ درصد از فسفر در دانه‌­های غلات و دانه‌­های روغنی به شکل اسید فیتیک وجود دارد. بیشترین میزان آن در محصولات جانبی غلات (۷۳ الی ۸۴ درصد)، بعد از آن در دانه­‌های روغنی (۵۱ الی ۸۲ درصد)، غلات و ارزن­ ( ۶۰ الی ۷۳ درصد) قرار می‌­گیرند.

اسید فیتیک شکل اصلی ذخیرۀ فسفر در گیاهان می‌­باشد. به طور کلی فسفر فیتات اغلب در اختیار پرندگان قرار نمی‌گیرد. قابلیت دسترسی زیستی فسفر فیتات در ذرت و کنجاله­‌ی سویا برای طیور، ۱۰ الی ۳۰ درصد می­‌باشد.

اثرات ضدتغذیه­‌ای

اثرات فیتات

اسید فیتیک که یک کاتیون واکنشی می‌­باشد می‌­تواند نمک­‌هایی را با مواد معدنی مهم به لحاظ تغذیه‌­ای، نظیر یون روی، نیکل، کبالت، منگنز، کلسیم و آهن با کاهش ترتیب ثبات شکل دهد و مشخص گردیده است که این کمپلکس‌­ها به فرایند هضم، مقاوم می­‌باشند.

نتیجه این است که بخشی از ذخیره مواد معدنی رژیم غذایی در اختیار حیوان قرا نمی‌­گیرد. علاوه بر این، در PH پایین، فیتاتی که بار الکتریکی منفی دارد و پروتئینی که بار الکتریکی مثبت دارد، کمپلکس­‌های نامحلولی را با پروتئین‌­ها تشکیل می­‌دهد

و در PH بالا، هم فیتات و هم پروتئین، دارای بار منفی هستند و کاتیون­‌های چند ظرفیتی مانند کلسیم در تشکیل کمپلکس­‌های پروتئینی فیتات نقش دارند و قابلیت هضم پروتئین‌­ها را کاهش می­‌دهند.

اتصال کلسیم توسط فیتات باعث کاهش فعالیت تریپسین می­‌شود و قابلیت هضم پروتئین را کاهش می‌­دهد، چراکه کلسیم برای فعالیت و پایداری این آنزیم ضروری است.

اثرات افزودن آنزیم

۱) تاثیر بر کاهش دفع و افزایش مصرف:

دفع فسفر توسط خوک و طیور را می‌­توان با گنجاندن فیتاز در رژیم غذایی آن­‌ها، تا ۳۰ درصد کاهش داد. میچل و ادواردز در سال ۱۹۹۶ نشان دادند که  (۶۰۰IU) فیتاز می­تواند تا ۰/۱ درصد فسفر معدنی را جایگزین کند.

همچنین افزودن ۱ و ۲۵ دی هیدروکسی کله کلسیفرول و فیتاز، می‌تواند جایگزین ۰/۲ درصد فسفر معدنی در جیره‌­های جوجه­‌های جوان گردد.

با اثبات این امر، کورین و همکاران در سال ۱۹۹۹ دریافتند که افزودن فیتاز (۶۰۰FTU/KG) باعث افزایش هیدرولیز محتوای فسفر فیتات در کنجاله‌­ی سویا و ذرت از ۳۴/۹ و ۳۰/۸ به ۷۲/۴ و ۵۹ درصد به ترتیب گردیده است.

با تایید افزایش قابلیت دسترسی فسفر، Singh و همکارانش در سال ۲۰۰۳ گزارش کردند که افزودن فیتاز به جیره با پایه گندم باعث کاهش الزام فسفر غیر فیتاتی از ۰/۵۰ درصد به ۰/۳۰ درصد بدون اثر گذاری بر عملکرد جوجه­‌ها می‌­شود.

۲) اثرات روی قابلیت هضم:

افزودن مکمل فیتاز ( ۱۲۰۰FTU/KG) به جیره‌­های حاوی غلات یا دانه­‌های روغنی در جوجه‌­های گوشتی باعث بهبود قابلیت هضم پروتئین (۷/۳-۴/۲ و ۶-۲/۴درصد) و اسید آمینه­‌ها (۹-۳/۴ درصد و ۴/۸-۲/۶ درصد) به ترتیب در غلات و دانه­‌های روغنی گردید،

اما ژانگ و همکارانش در سال ۱۹۹۹ بهبودی را در قابلیت هضم آشکار پروتئین (۹ درصد) در جوجه‌­ها حتی در غلظت  ۶۰۰FTU مکمل فیتاز مشاهده کردند.

 Selvakumar در سال ۲۰۰۴ نیز گزارش کرده است که افزودن مکمل فیتاز (۵۶۲/۵IU/KG) به رژیم غذایی جوجه‌­ها بر پایه ذرت-سویا باعث بهبود قابلیت هضم پروتئین خام و عصاره­‌ی اتر به ترتیب ۰/۵ و ۲/۳ درصد شده است.

۳) اثر روی ویسکوزیته:

Balamurugan در سال ۲۰۰۴ گزارش کرده است که مکمل آنزیمNSP ، یا به تنهایی یا در ترکیب با فیتاز در جیره­‌ی غذایی جوجه‌­ها بر پایه‌­ی ذرت و سویا باعث کاهش ویسکوزیته­‌ی روده ۳ الی ۱۰ درصد نسبت به جوجه­‌های کنترل شده است.

Selvakumar در سال ۲۰۰۴ مشاهده کرد که ویسکوزیته روده (۳ درصد) در جوجه‌­ها به دلیل مکمل فیتاز (۵۶۲/۵IU/KG) کاهش یافته است.

۴) تأثیر بر حفظ مواد مغذی:

Sebastian و همکارانش در سال ۱۹۹۶ گزارش کردند که، افزودن فیتاز به شکل مکمل (۶۰۰IU/KG) به جیره­‌ی غذایی جوجه‌­ها بر پایه­‌ی سویا و ذرت (میزان فسفر پایین ۰/۵ %) میزان احتباس کلسیم و فسفر را در جوجه­ خروس‌­ها تا ۱۲/۴ و ۱۲/۲ درصد به ترتیب افزایش می­‌دهد.

۵) تاثیر بر افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل خوراک:

بسیاری از نویسندگان افزایش وزن و بهبود ضریب تبدیل خوراک را به دلیل افزودن آنزیم‌­های تجزیه کننده NSP به تنهایی یا در ترکیب با فیتاز گزارش کرده‌­اند.

نتیجه‌­گیری

افزودن فیتاز معمولاً باعث افزایش تجزیه فیتات می‌­شود، که نتیجه‌­گیری می­‌شود که افزودن آنزیم استفاده از مواد مغذی را بهبود می‌­بخشد و هزینه‌­ی تولید را در تولید جوجه­‌های گوشتی کاهش می­‌دهد.

برای مطالعه کامل کلیک کنید.

۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *