دو آزمایش جهت ارزیابی اثرات یک مجموعهی آنزیمی بر عملکرد مرغهای گوشتی، انرژی قابل متابولیسم و همچنین تعادل نیتروژن و فسفر صورت گرفت.
در آزمایش اول ۹۶۰ جوجه گوشتی یک روزه نر از نژاد کاب در ۳ سطح تغذیه ای و بدون آنزیم قرار گرفتند که در مجموع ۶ تیمار که در هر تیمار ۲۰ پرنده بود.
تیمارها با ۸ تکرار تا ۴۲ روزگی پرورش یافتند.
یک رژیم کنترلی جهت تامین نیازهای غذایی جوجههای گوشتی تنظیم گردید. رژیمهای حاوی ۱۰۰ و ۱۵۰ درصد ماتریس تغذیه ای آنزیم باعث کاهش میزان فسفر قابل دسترس، انرژی قابل متابولیسم و همچنین میزان اسید آمینه بودند.
گنجاندن مجموعهای از آنزیمها به میزان ۲۰۰ گرم در تن خوراک منجر به عملکرد بهتر جوجههای گوشتی، افزایش وزن ۴ درصدی و بهبود ضریب تبدیل غذایی به میزان ۳ درصد گردید (P<0.05).
در آزمایش دوم، ۲۴۰ مرغ گوشتی نر به طور تصادفی در همان تیمارها با ۸ تکرار از هر ۵ پرنده در هر قفس صورت گرفت.
در این روش از جمع آوری دفع کل فضولات استفاده گردید که اثر متقابلی بین رژیمهای غذایی و کمپلکس آنزیمی برای جذب فسفر، دریافت و احتباس نیتروژن دیده شد.
مکمل کمپلکس آنزیمی، مقادیر انرژی قابل متابولیسم ظاهری در نیتروژن را تا ۰۲/۲% بهبود بخشید و همچنین اثرات قابل توجهی در تعادل فسفر و نیتروژن دیده شد (P<0.05).
احتباس فسفر تا ۲۶/۱% بهبود و احتباس نیتروژن تا ۳/۵٪ افزایش یافت، در حالی که دفع نیتروژن تا ۳/۳٪ کاهش یافته است.
بر اساس نتایج مطالعه حاضر، توصیه میشود ۲۰۰ گرم در تن خوراک از کمپلکس آنزیمی به رژیم جوجههای گوشتی اضافه شود( البته با در نظر داشتن کاهش مواد مغذی بر اساس ۱۰۰٪ ماتریس تغذیهای آنزیمی).
رژیمهای غذایی طیور معمولاً بر پایه کنجاله ذرت و سویا میباشد.
وقتی آنزیمها به ﻋﻨﻮان ﻣﻜﻤﻞ اﮔﺰوژﻧﻮس به خوراک اضافه میشوند میتوان از انرژی آنها به طور کامل استفاده کرد.
آنزیمهای اضافه شده به خوراک، مواد مغذی و انرژی قابل هضم خوراک ارائه شده برای جوجههای گوشتی را بهبود میبخشد.
به طور کلی آنزیمها، دیواره سلولی گیاهان را تجزیه میکنند، ویسکوزیته خوراک را کاهش داده و پروتئینها و عوامل ضد تغذیهای را میشکنند.
اگر چه این مزایا به نوع آنزیمها بستگی دارد و هر یک عملکرد خاصی را خواهند داشت (به عنوان مثال ، فیتاز، کربوهیدرازها و پروتئازها).
به منظور بهبود دسترسی به مواد مغذی و به حداقل رساندن اثر سوء فاکتورهای ضد تغذیهای، معمولاً از رژیمهای غذایی حاوی فیتاز یا کربوهیدراز در تغذیه جوجهای گوشتی صنعتی، استفاده میشود.
مطالعات قبلی بهبود در وزن گیری، بهبود ضریب تبدیل غذایی و بهبود ویژگیهای لاشه در صورت افزودن آنزیمها به عنوان مکمل اگزوژنوس را نشان داده است.
استراتژیهای مختلفی برای استفاده از ترکیب دو آنزیم مورد استفاده قرار میگیرد.( کاهش خواص مواد مغذی یا اختصاص مقادیر خاص مواد مغذی بر اساس آنزیمها)
معمولاً برای فرمولاسیون تغذیه، استفاده از ماتریس تغذیه آنزیمها توصیه میشود. این امر اجازه خواهد داد که انرژی مرتبط با رژیم غذایی، فسفر، پروتئین و اسیدهای آمینه کاهش یابد که نتیجۀ آن، کاهش دفع محیطی مواد مغذی و هزینه جیره میباشد.
با این حال به منظور جلوگیری از افت عملکرد جوجههای گوشتی، مطالعات ارزیابی کاهش عناصر غذایی با توجه به کارایی کمپلکسهای آنزیمی توصیه میشود.
بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی افزودن یک کمپلکس آنزیمی بر عملکرد، انرژی قابل متابولیسم در جیره و تعادل فسفر و نیتروژن در جوجه های گوشتی است.
نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که مکمل EC ممکن است اثرات مضر ناشی از کمپلکس پروتئین-فیتات را کاهش دهد و باعث کاهش هدر رفتن مواد مغذی در جیره مانند فسفر، پروتئین و کربوهیدرات شود.
به صورت کلی، افزودن کمپلکس آنزیمی به رژیمهای غذایی جوجههای گوشتی مزایای زیادی به همراه دارد.
اضافه شدن آنزیم، با بیشترین تأثیر در افزایش وزن (۹۲/۳٪ بالاتر) و ضریب تبدیل(۷۴/۲٪ بهتر) بین ۱ تا ۴۲ روزگی عملکرد جوجه های گوشتی را بهبود بخشیده است.
استفاده از انرژی قابل متابولیسم و انرژی قابل متابولیسم نیتروژن به ترتیب ۲/۰۵ و ۲/۰۲ درصد بهبود یافته است.
به طور متوسط ، دفع فسفر۸۲/ ۶ درصد کاهش و احتباس فسفر ۲۶/۱۰ درصد افزایش یافت، در حالی که دفع نیتروژن ۳۰/۳ درصد کاهش و احتباس آن ۳۰/۵ درصد افزایش یافت.
نتیجه :
بر اساس نتایج مطالعه حاضر، با توجه به کاهش ماده مغذی به دست آمده در هنگام در نظر گرفتن ۱۰۰٪ ماتریس تغذیهای کمپلکس آنزیمی در فرمول بندی جیره، افزودن ۲۰۰ گرم از کمپلکس آنزیمی ارزیابی شده به ازای هر تن خوراک جوجههای گوشتی توصیه میشود.