دانشمندان میگویند هسته زمین به شکلی نامتقارن در حال رشد است چون هسته آهنی مرکز سیاره در زیر دریای باندا در اندونزی با سرعت بیشتری نسبت به بخشی که زیر برزیل قرار دارد، در حال بزرگتر شدن است. این موضوع به برخی از پرسشهای قبلی دانشمندان پاسخ میدهد.
لرزهشناسان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی می گویند چیزی در منطقه کشورهای جنوب آسیا باعث شده گرما با سرعت بیشتری نسبت به بخش نزدیک به برزیل تخلیه شود. هرچه سرعت خنکسازی بیشتر باشد، بلوریشدن آهن با سرعت بالاتری اتفاق میافتد و اندازه هسته بزرگتر میشود.
این عدم مشابهت تاثیرات قابل توجهی بر میدان مغناطیسی زمین دارد. جریان همرفتی در هسته زمین همان چیزی است که میدان محافظ سیاره ما را میسازد و از تمام موجودات در برابر ذرات خطرناک خورشیدی مراقبت میکند. اگرچه خود هسته از آهن خالص ساخته شده، پیرامونش یک لایه مایع وجود دارد و بعد پوششی از سنگهای داغ قرار گرفته است.
گرما در لایه مایع و پوشش سنگی از آهن متبلور و سنگهای داغ بالا میآید و به سطح میرسد. این فرآیند مواد سردتر را به پایین میفرستد. این حرکت همان چیزی است که میدان مغناطیسی زمین را میسازد. «باربارا رومانوویز»، استاد دانشگاه کالیفرنیا برکلی و رئیس «آزمایشگاه لرزهشناسی برکلی» (BSL) میگوید:
ما بازه زمانی گستردهای را برای سن هسته داخلی زمین تعیین کردهایم – بین نیم تا یک و نیم میلیارد سال – که میتواند به بحث درباره چگونگی تشکیل میدان مغناطیسی پیش از وجود هسته جامد داخلی کمک کند. میدانیم که میدان مغناطیسی از حدود ۳ میلیارد سال پیش وجود داشته، بنابراین در آن زمان فرآیندهای دیگری باید همرفت را به هسته بیرونی هدایت کرده باشند.
برای مطالعه بیشتر اینجا را کلیک کنید