در کشورهای زیادی گندم، مرسوم ترین غلاتی است که در تغذیه طیور مورد استفاده قرار میگیرد. گندم درمقایسه با ذرت موجب بهبود کیفیت میشود، مقدار پروتئین خام و همینطور اسیدهای آمینه لیزین، متیونین، آرژنین، فنیل آلانین، تریپتوفان، ترئونین و والین بالاتری نسبت به ذرت دارد.
با این وجود در گندم دو خصوصیت منفی وجود دارد که مصرف آن را توسط طیور در بعضی شرایط محدود میکند. از طرفی گندم انرژی پایینتری به ازای واحد وزن نسبت به ذرت دارد. طبق گزارشات انجمن تحقیقات ملی ایالات متحده میانگین مقدار انرژی قابل متابولیسم برای ذرت ۳۳۵۰ کیلوکالری برکیلوگرم و برای گندم سفید زمستانۀ نرم و گندم زمستانۀ قرمز سخت به ترتیب ۳۱۱۰ و ۲۹۰۰ کیلوکالری برکیلوگرم است. از سوی دیگر پلی ساکاریدهای نشاسته ای دراین غله موجود میباشد.
مقایسه تاثیر سه مولتی آنزیم
هدف از انجام این مطالعه، مقایسه تاثیر سه مولتی آنزیم های تجاری با توجه به ادعای شرکت های تجاری تولید کننده آنها برحسب ارزش تغذیه ای آنها در آزادسازی پروتئین ، انرژی ومواد مغذی دیگر توسط این مولتی آنزیم ها بر جیرههای بر پایه گندم میباشد. این آزمایش به منظور مطالعه اثرات افزودن سه مولتی آنزیم تجاری درجیره های بر پایه گندم براساس ارزش تغذیه ای این آنزیمها بر عملکرد وبرخی فراسنجه های لاشه جوجه های گوشتی انجام شد. در این تحقیق تعداد ۲۰۸ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه سویه راس ۳۰۸ به ۴ تیمار، ۴ تکرار و ۱۳مشاهده به ازای هر واحد آزمایش اختصاص داده شدند. همه داده ها نیز در قالب طرح کاملاً تصادفی آنالیز شدند. تیمارها عبارت بودند از ۴ جیره بر پایه گندم شامل جیره شاهد بدون آنزیم و سه جیره دیگر که حاوی سه آنزیم تجاری A، BوC بودند
نتیجه گیری
نتایج حاصل در ۴۲ روزگی نشان داد که استفاده از آنزیم تاثیر معنی داری در میانگین خوراک مصرفی و افزایش وزن روزانه وضریب تبدیل در مقایسه با تیمار شاهد داشت.
همچنین بین تیمارهای حاوی آنزیم نیز تفاوت وجود داشت به نحوی که بهترین عملکرد در ضریب تبدیل غذایی مربوط به آنزیم A بود (۰/۰۵ <p). در ۴۲ روزگی از لحاظ وزن لاشه بین تیمارها تفاوت معنی داری وجود داشت و بیشترین وزن لاشه مربوط به تیمار حاوی آنزیم B بود (۰/۰۵<p). بازده لاشه، وزن نسبی سینه و ران به طور معنی داری تحت تاثیر مصرف آنزیم قرار نگرفت (۰/۰۵<p). تیمارهای حاوی آنزیم در مقایسه با تیمار شاهد به صورت معنی داری وزن نسبی چربی محوطه بطنی را افزایش دادند (۰/۰۵>p) ولی استفاده از آنزیم تاثیر معنی داری در وزن نسبی کبد نداشت (۰/۰۵<p). به صورت کلی با توجه به نتایج این تحقیق می توان اعلام کرد که در بین آنزیم های موجود با توجه به ضریب تبدیل و وزن نهایی پرنده ها آنزیم های A و B نسبت به تیمار شاهد برتری قابل توجهی داشتند، اما آنزیم C نسبت به تیمار شاهد عملکرد ضعیف تری داشته است.
میزان فعالیت آنزیم A در هر کیلوگرم جیره: اندو-۱، ۴-بتا گلوکاناز (BGU 1500)، اندو-۱، ۴-بتا زایلاناز (FXU3600).
میزان فعالیت آنزیم B در هر کیلوگرم جیره: بتا گلوکانازها (۱۴۰۰ واحد بین المللی)، زایلانازها ( ۶۶۰ واحد بین المللی).
میزان فعالیت آنزیم C در هر کیلوگرم جیره: اندو-(۴)۱، ۳-بتاگلوکاناز ( AGL100)، اندو-۱، ۴-بتا زایلاناز (۱۱۰۰ ویسکو واحد بین المللی).