آیا حذف چرای دام در مراتع امری قابل قبول است؟

یک کارشناس آبخیزداری و منابع طبیعی با اشاره به وابستگی متقابل دام و مرتع گفت: امنیت غذایی کشور با خروج دام از مراتع و جایگزین کردن آن با نژادهای غیربومی به مخاطره می‌افتد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، حمید سینی ساز «کارشناس آبخیزداری، منابع طبیعی و کشاورزی» با اشاره به اینکه توجه به پوشش گیاهی و مراتع به عنوان عامل و مانع طبیعی کاهش‌دهنده قدرت و سرعت آب در وقوع سیل ها، یکی از موضوعاتی است که باید در آبخیزداری مدنظر واقع شود، گفت: یکی از قوانینی که در این خصوص محل بازنگری جدی است و نیاز به اصلاح دارد، ماده ۱۴ قانون «افزایش بهره‌وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی» است. در بند ب این ماده، آمده که در راستای حفظ پوشش گیاهی مراتع، از جمعیت دام مرتعی تا حد تعادل کاسته شود و دام‌های صنعتی و یکجانشین جایگزین آن شود.

سینی ساز در ادامه بیان کرد: در قانون مذکور اولا حد تعادل تعریف نشده است و این راه را برای حذف هرچه بیشتر دامهای مرتعی و در حقیقت انقراض تدریجی گونه‌های ژنتیکی دام‌ها و نژادهای بومی هموار می‌کند. اتفاقی که متاسفانه امروزه در حال رخ دادن است. ثانیا طراحان این قانون، گویا موضوع وابستگی متقابل دام و مرتع را که در مقالات علمی ثابت شده، یا اصلاً قبول نداشته و یا اینکه نادیده گرفته‌اند. نتیجه این دو اشکال قانونی باعث وابسته شدن کشور به واردات بی‌رویه نژادهای دام غیربومی شده است که این نژادها به‌همراه خود الزامات دیگری نظیر خوراک و نهاده‌های دامی و نیز شرایط نگهداری خاص می‌طلبد که آنها نیز عموماً وارداتی است و کشور را در این مساله وابسته می‌کند.

برای مطالعه متن کامل خبر، اینجا را کلیک نمایید.

۰

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *